De zoektocht: het begin
Seoul 1988
In 1988 werd ik Nederlands Kampioen Ritmische Gymnastiek. Datzelfde jaar werden in Seoul de Olympische Spelen georganiseerd. Wat zou het geweldig geweest zijn als ik daaraan had kunnen meedoen. Jammergenoeg had het NOC strengere eisen dan het IOC en werd er geen Nederlandse afvaardiging gestuurd.
Vanaf dat jaar werd ik fan. Elke Olympische Spelen zit ik 2 weken aan de buis gekluisterd. Het liefst kijk ik elke minuut en kijk ik alle sporten. En zeker als er Nederlandse deelnemers zijn wil ik er (op afstand) bij zijn. Zomer of winterspelen, maakt mij niet uit, Count me in!
Barcelona 1992
Toch ben ik nog nooit in de gelegenheid geweest er écht bij te zijn. Ook niet toen ik in 1992 in Barcelona stage liep en ik de stad in het half jaar voor de Spelen zag transformeren. Het boek van La Vanguardia, met foto’s van Barcelona dat zich klaarmaakte voor de Spelen, heb ik er wel aan overgehouden. Zelfs tóen ging ik net voor de Spelen terug naar Nederland en zag ik Ellen van Langen op TV goud winnen.
Bijna 3 jaar geleden was ik bij een lezing van Hans (Nieuwenburg, red.), waarin hij vertelde over zijn bijdrage aan de Olympische Droom van de Waterpolomannen. Het eerste deel van zijn lezing stond in het teken van teleurstellingen. Hij vertelde, dat hij 2 keer had deelgenomen aan de Olympische Spelen en 2 keer niets had gewonnen. Na de lezing ben ik naar hem toegegaan en heb hem verteld dat het altijd nog nét een tandje erger kon. Ik was tenslotte niet eens gegaan!
Dit was het begin van mijn Road to welke Olympische Spelen dan ook! Hij leerde mij, dat je moet geloven in jezelf en dromen serieus moet nemen. Passie moet je voeden. En dus heb ik besloten dat ik de eerstvolgende spelen erbij ben! BAM, mijn droom waarmaken.
Tokyo 2020
Om het optimale uit mijn reis te halen en om optimaal ruimte te geven aan mijn passie (namelijk sport) heb ik er een reis aan toegevoegd. Samen met Hans gaan wij het komende jaar sporters volgen in hun Road tot Tokyo. Het streven is om 50% van de sporten met een Nederlandse afvaardiging op één of andere manier te gaan bezoeken. Dat kan een wedstrijd zijn, maar ook een training.
Om er alvast een beetje in te komen zijn we begonnen bij het OKT van De Lange Mannen in Rotterdam. Helaas hebben de volleybalheren hun ticket nog niet veilig weten te stellen, maar wat hebben wij genoten! Geweldige sport bekeken (de wedstrijd Nederland tegen de USA) en onze longen uit ons lijf geschreeuwd. Hierover lees je binnenkort meer in mijn volgende blog.
Overigens heb ik het boek van La Vanguardia over Barcelona op mijn eerste date met Hans met veel liefde aan hem gegeven! Zijn Spelen, zijn boek!